Biraz Dertleşelim
İsmail Heniyye'nin şehadetinden sonra birşeyleri yeniden sorgulama, belki biraz iç dökme ihtiyacı hasıl oldu. Yaşadığımız şu hayatta elbette herbirimizin iniş çıkışları olacak, elbet düşüp tekrar kalktığımız sahneler olacak, yaptığımız hatalar, kırdığımız çömlekler olacak... Beni tedirgin eden nokta gözlerini hakikate kapatmış bir körün el yordamıyla yürümeye çalışması gibi hakikati gözlerimizden kaçıracak bir akışa kapılmak. Yanlış yaptığımızda bizi bundan alıkoyacak seslerden, nefeslerden mahrum olmak. Eskiyen, yıpranan imanlarımızı tekrardan imar etmek gibi bir sancıyı kaybetmek... Bu tedirginliklerden kurtulmanın kalıplaşmış sabit bir yolu olmadığını biliyorum. Hayatım boyunca birçok grup, topluluk, cemaat içerisinde yer almak nasip oldu. Bunların genelinde insanların özgünlüğünü, nev-i şahsına münhasır güzelliğini kaybettikleri kalıplara sokularak yola devam etmeye çalıştıklarına şahit oldum. Bu durum beni darladı ve beklenilen kalıplara girmediğim için istenilmeyen, "...