Her Takvim Yaprağı Ömrümüzden Kopuyor

Bu dünyanın geçici, çekici zevklerine aldanıp, ebedi bir hayati karanlık bir zulmetin içinde bırakmak...
İnsan akleden varlık...
Vahiyle muhatap kılınmış...
Rahman'ın kulluğuna layık görülmüş...
Hepimizin ellerinde ne zaman biteceğini bilmediğimiz bir kum saati misali hayatlarımız...
Yaşıyoruz, yürüyoruz, seviyoruz, özlüyoruz, ölüyoruz...
Ya bu koşuşturma içerisinde içimize dönüp soruyor muyuz?
"Nereye böyle?"
Acılarımıza, mutluluklarımıza, heyecanlarımıza, öyle adapte olmuşuz ki; sanki bunlar hâşâ bizi yaratan Rabbimizden bağımsızmış gibi! Ölüm sanki bizim kapımızı hiç çalmayacakmış gibi...
Şimdi uyanmak gerek ilahi bir ikazla, uyanıp yeniden dirilmek gerek...
"Ey iman edenler iman edin!"
Dönüş alemlerin Rabbi olan Allah'adır.