Öze Varım
İnsan eşrefi mahlûkât olarak yaratılmış, kendisine kıymet verilmiş, üstün varlık olarak addedilmiştir. Bu şerefin, üstünlügün kaynağını bildigi, O'na boyun eğdiği ve tek hükümran olarak O'nu kabul ettiği müddetçe bu değeri artarak ivme kazanacaktır.
Tam aksine yerini "kulluğunu" unutup kendisine onu yaratan Rabb'inden bağımsız bir üstünlük atfettiği zaman da zillete düşmüş, sudan çıkartılmış balık misali çırpınıp durmuş, sonucunda da tâkatsiz kalmıştır. Nehrin akışına ters yönde kürek çektikçe yorulmuş ve tükenmiştir.
"Ben cinleri ve insanları ancak bana kulluk etsinler diye yarattım." buyuruyor Zariyat suresinde Rabb'imiz. İnsanların kendilerine bu kulluğun dışında müstakil bir makam araması balığın sudan arınmak istemesi, nehrin ters yönüne doğru kürek çekmeye çalışması; yani kendine zulmetmesidir. O kulluğun güvenli, mahfuz alanına kendini bıraktığı zaman, huzur da, mutmainlik de peşi sıra gelecektir; çünkü "Kalpler ancak Allah'ı anmakla huzur bulur." Ra'd 28
Bu huzur, bu itmi'nan dertlerden, sıkıntılardan korunmuşluk değil; aksine bin bir musibet içinde de olsa Rabb'ine dayanıp tevekkül etmenin vermiş olduğu iç huzurudur. Çünkü bilir ki dertler ve musibetler onu arındıracak, üstün, insanî, öz meziyetlerine kavuşturacak ve nihayetinde de sabrı karşılığında mukafatlandırılacaktır.
Bugünün narsistleşmiş, adeta insanların kendilerine tapınmayı mubah gördükleri zihin yapısıyla bu teslimiyetin sırrını anlamak kolay değil elbet. Ama insan kendi kazdığı kuyulardan kurtulabilirse güneşi görecek, karanlıklardan aydınlığa ulaşabilecektir.
Sizi karanlıklardan aydınlığa çıkarmak için kuluna apaçık âyetler indiren O'dur. Şüphesiz Allah, size karşı çok şefkatli, çok merhametlidir. Hadid 9
Tam aksine yerini "kulluğunu" unutup kendisine onu yaratan Rabb'inden bağımsız bir üstünlük atfettiği zaman da zillete düşmüş, sudan çıkartılmış balık misali çırpınıp durmuş, sonucunda da tâkatsiz kalmıştır. Nehrin akışına ters yönde kürek çektikçe yorulmuş ve tükenmiştir.
"Ben cinleri ve insanları ancak bana kulluk etsinler diye yarattım." buyuruyor Zariyat suresinde Rabb'imiz. İnsanların kendilerine bu kulluğun dışında müstakil bir makam araması balığın sudan arınmak istemesi, nehrin ters yönüne doğru kürek çekmeye çalışması; yani kendine zulmetmesidir. O kulluğun güvenli, mahfuz alanına kendini bıraktığı zaman, huzur da, mutmainlik de peşi sıra gelecektir; çünkü "Kalpler ancak Allah'ı anmakla huzur bulur." Ra'd 28
Bu huzur, bu itmi'nan dertlerden, sıkıntılardan korunmuşluk değil; aksine bin bir musibet içinde de olsa Rabb'ine dayanıp tevekkül etmenin vermiş olduğu iç huzurudur. Çünkü bilir ki dertler ve musibetler onu arındıracak, üstün, insanî, öz meziyetlerine kavuşturacak ve nihayetinde de sabrı karşılığında mukafatlandırılacaktır.
Bugünün narsistleşmiş, adeta insanların kendilerine tapınmayı mubah gördükleri zihin yapısıyla bu teslimiyetin sırrını anlamak kolay değil elbet. Ama insan kendi kazdığı kuyulardan kurtulabilirse güneşi görecek, karanlıklardan aydınlığa ulaşabilecektir.
Sizi karanlıklardan aydınlığa çıkarmak için kuluna apaçık âyetler indiren O'dur. Şüphesiz Allah, size karşı çok şefkatli, çok merhametlidir. Hadid 9
Yorumlar
Yorum Gönder