Bu Sabah Bir Ebu Hureyre Göçtü Mahallemizden

Mahallemizin Nur Amcası...
Evle dernek arası yolu aşındırırken rastlardım Fehmi Amcaya hep. O zar zor yürümeye çalışan haliyle; ya bir vakit namazına gider, ya da bir vakit namazından dönüyor olurdu. Kendisine selam verip hatırını sorduğumda başını kaldırmadan; “ Çok memnun oldum kızım, Rabbim yolunuzu açık etsin” diye dualar ederdi bastonuyla ilerlerken. Evi ile cami arasındaki yolda en az iki üç kere oturup molaya ihtiyaç duyacak kadar yorgun düşerdi. Buna rağmen babamdan nakille aktarıyorum “ Bir vakit namazı kaçıracak diye ödü patlardı.”  Bu ev ile cami arasındaki değişmez yolculuğunda mahallenin kedileri hiç peşini bırakmazdı. İkiye katlanmış beline aldırmadan onları besler, uzunca bir süre sohbet ederdi onlarla. Bir kaç gün önce Fehmi Amcanın yine camiye giderken midesine saplanan bir ağrıyla eve zor zahmet ulaşıp hastaneye kaldırıldığını öğrendim. Doktorlar durumunun ağır olduğunu fakat hastanede yapılacak birşey olmadığını söyleyerek evine göndermişler. Gecikmeden ziyaret etmek istedim. İçeri girdiğimde bir yatağa uzanmış, başını kaldıracak hali yoktu. Bize “ Kusura bakmayın, sizi böyle karşılamak istemezdim.” Dedi. Dualaştık, helâlleştik.
“Fehmi Amca sen daha iyi bilirsin ama ‘la havle vela kuvvete illa billah' ı çokça söyle, güç kuvvet Allah'a aittir, Rabbim sana kuvvet versin.” Dedim. Elini yüzüne kapattı ve heyecanla gülümsedi. Fehmi amcayı Allah'a emanet ederek yanından ayrıldık. Bu sabah -Cuma sabahı- Fehmi Amcanın vefat haberini aldık. Bir burukluk çöktü yüreğimize. Aşındırdığımız yollarda bize dualar eden Fehmi amca  Rahmeti Rahman'a kavuşmuş-inşaAllah- Taziye için ailesini ziyarete gittik. Kız kardeşi  ”Dünden beri la hale ve la kuvvete illa billah'i dilinden düşürmedi” dedi. Bir de o canıyla uğraşır halinde “ kedilere ne oldu acaba, aç kalmasalar” diye tekrarlamış. Cenazenin kaldırılması esnasında olanlara şahit olan babam; “ Fehmi Amca dünyada iken kimseye yük olmamıştı, cenazesinde de hiç kimseye yük olmadi, mahalle İmamı dahi kendisine yıllarca gönüllü müezzinlik yapan Fehmi amca için göz yaşı döktü” dedi. Kardeşim sabaha karşı camiye giderken görmüş onu rüyasında.
Herkeste bir burukluk...
Kiminle karşılaştı isem hepsi arkasından hüsnü şehadette bulunuyor...
Aşındırdığı cami sokakları ona şahit.
Hoş sohbet ettiği cemaat ona şahit.
Dert ettiği mahalle kedileri ona şahit.
Biz şahidiz amcamıza, Rabbim şahadetimizi kabul etsin.
Ne güzel bir hikaye bıraktın ardından Fehmi Amca.
Ne güzel dersler verdin bize yaşamınla, ölümünle.
Ne güzel bu kubbede hoş bir sada bırakmak.
Ne güzel Müminlerin hüsnü şehadetiyle yâd edilmek.
Rabbim seni çok sevdigin Rasulüne – sallallahu aleyhi ve sellem- komşu etsin.
Bize de bu güzel hayatindan ibret almayı nasip etsin.
İnna lillâhi ve inna ileyhi râciûn.